05-05-2021, 11:57 AM
Rosa comprend immédiatement que Cornelius est inquiet pour sa tulipe.
کرنلیوس کاغذ را بر می دارد و با مدادی روی آن می نویسد. من نگران لاله ام نیستم و دلیل بیماریم آن نیست , دلیل درد من اندوهی است که به دلیل ندیدن تو بوجود آمده رزای عزیزم. بعد از ظهرنامه ای از زیر در به داخل انداخته می شود .و همان شب دیر وقت صدای آرام و شیرینی را می شنود که می گوید.
فردا می بینمت. فردای آنروز سر ساعتی که روزا می آمد صدای پا شنیده شد وان بارل و کورنلیوس نزدیک در بود.
حالتون خوب نیست آقای کورنلیوس ؟ رنگتون پریده و بنظر خیلی غمگین می آیید. پدرم به من گفت: مدتی است که غذا نمی خورید فعالیتی ندارید .به همین جهت من برای شما نامه نوشتم تا آرامتان کنم و بگویم که لاله ای که بیش از هر چیز دوستش دارید روبراه است.
من پاسخ شما را دادم . من فکر می کردم شما رادوباره خواهم دید روزای عزیز و اینکه شما نامه مرا دریافت کردید .
درسته من نامه را دریافت کردم وبرای همین آمدم تا در مورد لاله با شما صحبت کنم.
روزا من بهت نگفتم : من بدون تو فکرنمی کنم و با نبود تو هوا, روز, گرما , نور, زندگی ....را حس نمی کنم.
Le lendemain, en se levant, Cornelius trouve un papier qu’on a glissé sous la porte :
Soyez tranquille, votre tulipe va bien.
Ainsi, c’était bien cela ; Rosa n’est pas malade, et c’est volontairement qu’elle reste éloignée de Cornelius.
Cornelius prend du papier et un crayon et lui répond :
Ce n’est pas l’inquiétude que me cause ma tulipe qui me rend malade ; c’est le chagrin que j’éprouve de e pas vous voire, chère Rosa.
Puis, le soir venu, il glisse le papier sous la porte.
Tard dans la nuit, il entend une voix faible et douce dire :
روزا سریع می فهمد که کورنلیوس نگران لاله اش شده است. فردای آنروز وقتی کورنلیوس بیدار می شود یک تکه کاغذ که از زیر در به داخل اتاقش انداخته می شود , روی کاغذ نوشته شده نگران نباشید لاله شما در شرایط خوبی است.دلیل دوری رزا بیماری نیست و از قصد از شما فاصله می گیرد.کرنلیوس کاغذ را بر می دارد و با مدادی روی آن می نویسد. من نگران لاله ام نیستم و دلیل بیماریم آن نیست , دلیل درد من اندوهی است که به دلیل ندیدن تو بوجود آمده رزای عزیزم. بعد از ظهرنامه ای از زیر در به داخل انداخته می شود .و همان شب دیر وقت صدای آرام و شیرینی را می شنود که می گوید.
-A demain. Le lendemain en effet, a l’heure habituelle, van Baerle entend le pas de Rosa. On devine que Cornelius est près de la porte.
-Vous êtes souffrant, monsieur Cornelius ? Vous êtes très pale et vous avez l’air très triste. Mon père m’a dit que vous ne mangiez plus et que vous ne vous leviez plus ; alors je vous ai écrit pour vous tranquilliser et vous dire que votre tulipe, que vous aimez plus que tout, va très bien.
-Et moi, je vous ai répondu. Je croyais, en vous voyant revenir, chère Rosa, que vous aviez reçu ma lettre.
-C’est vrai, je l’ai reçue. C’est pour cela que je suis venue, pour vous parler de votre tulipe.
-Ah ! Rosa, ne vous ai-je pas dit que je ne pense seule qui, par votre absence, me retirez l’air, le jour, la chaleur, la lumière, la vie….
فردا می بینمت. فردای آنروز سر ساعتی که روزا می آمد صدای پا شنیده شد وان بارل و کورنلیوس نزدیک در بود.
حالتون خوب نیست آقای کورنلیوس ؟ رنگتون پریده و بنظر خیلی غمگین می آیید. پدرم به من گفت: مدتی است که غذا نمی خورید فعالیتی ندارید .به همین جهت من برای شما نامه نوشتم تا آرامتان کنم و بگویم که لاله ای که بیش از هر چیز دوستش دارید روبراه است.
من پاسخ شما را دادم . من فکر می کردم شما رادوباره خواهم دید روزای عزیز و اینکه شما نامه مرا دریافت کردید .
درسته من نامه را دریافت کردم وبرای همین آمدم تا در مورد لاله با شما صحبت کنم.
روزا من بهت نگفتم : من بدون تو فکرنمی کنم و با نبود تو هوا, روز, گرما , نور, زندگی ....را حس نمی کنم.
-Ah ! dit-elle en souriant, je dois vous dire que votre tulipe a couru un grand danger.
- Un grand danger ! Mon Dieu ! Lequel ?
-Vous aviez raison, l’amoureux, le Jacob ne venait pas pour moi. Il venait pour la tulipe. Je suis descendue un jour dans le jardin et j’ai fait semblant de planter le caïeu. Et puis j’ai fait semblant de partir et je l’ai vu mettre ses mains dans la terre, la remuer et chercher le caïeu.
-Oh ! le misérable ! Mais le caïeu, Rosa, qu’avez -vous fait de caïeu ? Helas ! il est déjà un peu tard pour le planter.
-Le caïeu est dans la terre que vous avez choisi depuis six jours et Jacob Gisele ne peut pas le voler car il est dans ma chambre. Maintenant il a le soleil toute la journée. Mais quand il sera sorti de terre,