25-05-2021, 12:17 PM
- Frère, c'est à moi de le faire !... Oui, à moi ! Je t'en prie , laisse-moi partir!
- Et pourquoi toi plutôt que moi... plutôt qu'un autre ? demande Doniphan.
- Parce que je le dois ! répond Jacques.
- Qu'as-tu fait, demande Doniphan, pour réclamer ce droit?
- Ce que j'ai fait, répond Jacques, ce que j'ai fait... Je vais vous le dire.
- Jacques! s'écrie Briant qui veut empêcher son frère de parler.
- Non, reprend Jacques d'une voix très émue. Il faut que je parle... j'ai trop honte! Gordon, Doniphan, si vous êtes loin de vos parents... sur cette île... c'est de ma faute... Par plaisanterie, j'ai détaché l'amarre qui retenait le Sloughi au quai d'Auckland !... Quand le yacht est parti à la dérive, j'ai eu peur et je n'ai rien dit... Ah ! pardon, mes camarades.... Pardon!
Et le pauvre garçon ne peut plus ajouter un mot. De grosses larmes coulent sur ses joues. Kate, le prenant dans ses bras, essaie de le consoler.
- Je comprends maintenant, dit Gordon, pourquoi Briant voulait toujours te voir agir quand il y avait du danger. Nous te pardonnons, Jacques, de tout notre cœur.
ـ برادر من باید انجامش دهم.خواهش میکنم.بگذار بروم.
ـ دونیفان پرسید : چرا تو زود تر از من باید بروی؟ زودتر ا بقیه ؟
ـ ژک : چون من باید انجامش دهم.
ـ چه کار کردی که باید این قانون را بگذاری ؟
ـ به شما خواهم گفت که من چه کار کردم.
ـ بریان در حالی که داشت جلوی برادرش را برای صحبت کردن میگرفت گفت : جک!
ـ جک با صدایی احساسی دوباره شروع کرد : نه.من باید صحبت کنم. خجالت میکشم. گوردون ، دونیفان ، اگر شما روی این جزیره از پدر مادر هایتان دور هستید تقصیر من است.به شوخی طناب اسلوگی را باز کردم تا به سمت اوکلاند برود.وقتی یاچ از رودخانه گذشت من دیگر از ترس نمیتوانستم چیزی بگویم... آه مرا ببخشید.دوستان.ببخشید.
پسر بیچاره حتی کلمه ای دیگر نمیتوانست بگوید. به پهنای صورت اشک میریخت.کیت او را در آغوش گرفت و سعی میکرد او را آرام کند.
ـ گوردون : الان میفهمم که چرا براین به محض اینکه خطری احساس کرد میخواست تو را ببیند.جک از تو معذرت خواهی میکنم. از صمیم قلب.