ارسال کننده: ahmadpor - 14-03-2017, 08:54 AM - انجمن: کافه کتاب
- بدون پاسخ
[color=rgba(0, 0, 0, 0.870588)][/color]
روزنامه شرق
؛ نازی صفوی متولد 1346 در تهران با نوشتن رمان «دالان بهشت» و پس از آن «برزخ اما بهشت» به نویسنده ای پرمخاطب تبدیل شد. رمان «دالان بهشت» تا کنون به 30 چاپ رسیده است. این رمان به تازگی در امریکا با ترجمه مسعود جامع الصنایعی منتشر شده است.
***
نوشتن را از چه زمانی شروع کردید؟
از دوران مدرسه مثل خیلی دیگر از نویسندگان، وقتی انشاییA می نوشتم، احساس می کردم می توانم بنویسم، اما به طور جدی اولین چیزی که نوشتم، رمان «دالان بهشت» در سال 1378 بود که نوشتن اش سه یا چهار ماه بیشتر طول نکشید، اما با ویرایش و بازنویسی 6 ماه زمان برد.
آیا انتظار داشتید روزی نویسنده شوید و کتاب چاپ کنید؟
به نوشتن خیلی فکر کرده بودم، اما حتی وقتی که رمان «دالان بهشت» را نوشتم به فکر چاپ کردن اش نبودم. اصرار و پیگیری یکی از دوستانم که خودش ناشر هم برای کتاب پیدا کرد، باعث شد آن را به چاپ بسپارم. اما این دلیلی نشد که خودم را نویسنده بدانم،
مطالعات شما بیشتر در چه زمینه ای است؟
گرایش و علاقه من بیشتر نسبت به مطالعه کتاب های روانشناسی است. البته به مطالعه آثار کلاسیک از جمله دیوان حافظ و مثنوی معنوی نیز علاقه دارم و این دو کتاب جزء کتاب های بالینی من هستند.
از میان آثار داستانی نویسندگان ایرانی چه آثاری توانسته اند نظر شما را جلب کنند؟
از میان آثار داستانی من رمان «چشم هایش» بزرگ علوی، «سووشون» سیمین دانشور، «کلیدر» محمود دولت آبادی، «عادت می کنیم» زویا پیرزاد را دوست دارم.
نظرتان درباره رمان «کلیدر» دولت آبادی چیست؟
رمان کلیدر را زمانی که 18 سال بیشتر نداشتم، خواندم و این رمان تاثیر عجیبی روی من گذاشت. هرازگاهی دوباره کلیدر را از کتابخانه برمی دارم و چند صفحه ای می خوانم، فضاسازی و تصاویری که دولت آبادی خلق می کند آنقدر عمیق و گویا است که هر بار چند صفحه ای از آن می خوانم باز هم مجذوب آن می شوم.
در میان نظرسنجی هایی که تاکنون صورت گرفته مخاطبان ادبیات داستانی رمان چراغ ها را من خاموش می کنم را بیشتر دوست دارند؟
به نظر من طرح و موضوع رمان «عادت می کنیم» از «چراغ ها را من خاموش می کنم» جذاب تر است، اما با این همه موضوع این رمان ارزش پرداختن بیشتری داشت و جای کار. اما متاسفانه نویسنده بسیاری از ریزه کاری ها را نادیده گرفته است.
از میان آثار داستانی بیشتر از چه کتابی خوشتان آمده و دوست داشتید جای نویسنده آن بودید؟
من از میان تمام آثار داستانی که تا به حال خوانده ام از رمان های پائولو کوئیلو خوشم آمده است. همیشه دلم خواسته ای کاش جای پائولو کوئیلو بودم.
چرا کوئیلو؟
کتاب های کوئیلو تاکنون در بیش از 150 کشور ترجمه و منتشر شده است و با استقبال خوبی روبه رو شده است. اگر حتی یک کلمه در جهان بتواند چنین تاثیرگذار باشد قابل تقدیس است.
شما در صحبت هایتان از علاقه تان به مثنوی معنوی گفتید. همان طور که می دانید کوئیلو خود متاثر از ادبیات کلاسیک است، شما چطور ممکن است علاقه داشته باشید جای یک نویسنده از کشوری دیگر باشید؟
برای فهمیدن حقیقت سخنان مولانا در مثنوی باید زبان کنایات و اشارات را به خوبی درک کنیم و با قرآن و احادیث و نهج البلاغه آشنا باشیم اما هنر کوئیلو این است که مثنوی را به بیان و زبان دیگری برای جوان امروز نوشته است و این هنر بزرگی است که به سادگی از کنار آن نمی توان گذشت.
شما در یکی از گفت وگوهایتان گفته بودید که هرگز نتوانسته اید با رمان صد سال تنهایی و رمان هایی از جنس آن ارتباط برقرار کنید، چرا؟
رمان صد سال تنهایی برای من رمان سرگیجه آوری بود. با اینکه برای خواندن این رمان شناسنامه ای ساخته بودم اما نتوانستم از این رمان سردربیاورم و در نهایت آن را نیمه کاره رها کردم. به نظر من این مشکل من به تنهایی نیست، خیلی از مخاطبان جدی ادبیات هم با این مشکل مواجه شده اند، اما آنها این موضوع را مطرح نکرده اند. متاسفانه در کشور ما هرکس که می خواهد پز روشنفکری بدهد اسم چند تا کتاب از جمله صد سال تنهایی را لیست می کند. اگر به این لیست ها نگاه کنیم می بینیم که در بیشتر موارد چند اسم هستند که مرتب تکرار می شوند.
در میان رمان های ایرانی، آیا به چنین مشکلی برخورده اید؟
بله، یکی از کتاب هایی که نه تنها من بلکه بسیاری از همین افراد نتوانستند با آن ارتباط برقرار کنند، رمان «من ببر نیستم، پیچیده به بالای خود تاکم» نوشته محمدرضا صفدری است که برخی از نویسندگان هم ناتوانی خود را برای خواندن این کتاب اعلام کردند. آن زمان از اعتراف این گروه بسیار خوشحال شدم، چرا که حس کردم این فقط مشکل من نیست.
نظرتان درباره ادبیات عامه پسند چیست؟
هر زمان که از ادبیات عامه پسند صحبت می شود، منتقدان عامه پسند بودن را عیب یک اثر مطرح می کنند. به نظر من اگر اثر ادبیاتی بتواند با طیف وسیعی از مردم ارتباط برقرار کند، این از هنر آن اثر است. به جای اینکه منتقدان در پی بهانه جویی باشند، بهتر است کمی وقت خود را سر این کار بگذارند که چرا یک اثر می تواند راه خود را باز کند و مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند.
پس شما با برخورد برخی از منتقدان با جنس ادبیاتی که می نویسید، مشکل دارید؟
البته من با نظر این منتقدان مخالفم. همین منتقدان تنها به صرف اینکه یک اثر پیچیده است، با اینکه خودشان از آن سر درنمی آورند، از آن اثر تقدیس می کنند و در جوایز ادبی شان به آن جایزه دهند. همین گروه پرفروش بودن یک اثر را عیب آن اثر فرض می کنند. به نظر من چنین برخوردی با ادبیات منصفانه و درست نیست.
آیا شما پرتیراژ بودن یک اثر را دلیلی بر عامه پسندبودن آن می دانید؟
نه به هیچ وجه، مثلاً همین رمان صد سال تنهایی بارها و بارها در جهان تجدید چاپ شده است، آیا صد سال تنهایی را می شود یک رمان عامه پسند خواند؟
نظر شما درباره نقد ادبی چیست؟
اگر یک نوشته یا نظر بتواند موجب پیشرفت اثر بعدی یک نویسنده شود، بسیار ارزشمند است، اما من حداقل در ژانری که می نویسم با کمتر منتقدی که صادق باشد روبه رو شده ام، بیشتر منتقدان غرض ورزانه با یک اثر روبه رو می شوند.
آیا شما نقدهایی را که بر آثارتان نوشته شده و می شود، دنبال می کنید؟
نه، من خودم را زیاد درگیر این مسائل نمی کنم، اما ناشرم خود زحمت چنین کارهایی را قبول کرده است.
پس با این حساب نظر منتقدان برای شما اهمیت چندانی نمی تواند داشته باشد.
با توجه به اینکه من هنگام نوشتن به نوعی رهایی در اندیشه اعتقاد دارم، از این رو به نظر منتقدان توجه چندانی نمی کنم، شاید برایم جالب باشد که بدانم نظر منتقدان درباره آثارم چیست اما اجازه نمی دهم که نظرات آنها بر ذهن و زبانم تاثیر بگذارد چون اگر این اجازه را بدهم، هنگام نوشتن دچار سرگردانی می شوم و هر لحظه باید با خودم بگویم آیا این اثر نظر منتقدان را جلب می کند یا نه،
با این حساب هنگام نوشتن به مخاطبانتان هم فکر نمی کنید.
هرگز وقتی می نویسم هیچ چیز دست خودم نیست. نام شخصیت ها و چهره ها خودشان می آیند و صحنه ها شکل می گیرند.
زمانی که نوشتن را آغاز کردید با تکنیک های داستان نویسی آشنا بودید؟
نه اصلاً در این زمینه مطالعه نکرده بودم، وقتی «دالان بهشت» را نوشتم علاقه مند شدم که ببینم مکتب ها و تکنیک های ادبی که منتقدان از آن حرف می زنند چیستند. فقط در همین حد. من اعتقادی به نوشتن آکادمیک ندارم.
این دیدگاه از چه موضوعی ناشی می شود؟
خوب در هر دوره ای گروهی که عقاید خاصی دارند، می آیند و این نظریه های ادبی را می نویسند. بعد می خواهند نظرات خود را به خوانندگان شان تحمیل کنند، گروهی دیگر هم می آیند و می خواهند این نظریه ها را نقض کنند، به نظر من نویسنده ها نباید خود را درگیر این بازی ها کنند.
99 درصد شخصیت های رمان دالان بهشت ساخته ذهن من هستند. البته در برخی از موارد شباهت هایی میان برخی از شخصیت های این رمان با افرادی که با آنها سروکار داریم، احساس می شود، مثلاً تا حدودی شخصیت خانم جون شباهت هایی با مادربزرگ خودم دارد.
شخصیت های رمان «برزخ اما بهشت» هم آیا چنین ویژگی ای دارند؟
در رمان برزخ اما بهشت شخصیت ها تا حدودی مابه ازای بیرونی دارند، مثلاً دو تا از شخصیت های این رمان شباهت های بسیاری با اطرافیان من دارند اما خود آنها که این رمان را خوانده اند چنین اعتقادی ندارند، مثلاً شخصیت مهشید با یکی از دوستان نزدیکم شباهت بسیاری دارد.
آیا شخصیت های زنانی که تاکنون خلق کرده اید، با شخصیت زن امروز شباهت دارند؟
بی شک زن هایی که من در رمان هایم به تصویر کشیده ام با تصویر زن آرمانی جامعه امروز فاصله بسیار زیادی دارند. اگر کمی دقیق شویم با این جنس از زنان بارها و بارها در جامعه روبه رو شده ایم. یکی از دلایل من برای خلق چنین شخصیت هایی نشان دادن مشکلات این گروه از زنان بود.
به نظر من بسیاری از شخصیت هایی که تاکنون خلق کرده اید با اینکه درس می خوانند یا به شکلی وارد اجتماع می شوند اما در عمل وقتی با مشکلات زندگی روبه رو می شوند، عمل درخشانی از خود نشان نمی دهند. فکر نمی کنید بیشتر شخصیت هایی که تاکنون خلق کرده اید ایستا هستند، پویایی کمتری از خود نشان می دهند؟
من حرف شما را قبول ندارم، برای گفتن بسیاری از حرف ها ضرورت ساخته شدن چنین شخصیت هایی در طول رمان احساس می شد. بی شک یکی از اعتراض های شما نسبت به شخصیت مهناز یا محمد است، اما بیشتر مخاطبان از این دو شخصیت به شدت خوش شان آمده و آنها را دوست دارند. به نظر من شخصیت هایی که تاکنون خلق کرده ام به نهایت تکامل رسیده اند. به ویژه در رمان «دالان بهشت».
آیا برای نوشتن رمان هایتان تحقیق هم کرده اید؟
بله در دوره ای که مشغول نوشتن رمان «برزخ اما بهشت» بودم چند تا از دوستانم درگیر طلاق بودند از این رو با این مشکل به شدت مواجه بودم اما به همین اندازه اکتفا نکردم و بارها به دادگاه خانواده سر زدم.
مخاطبان رمان «دالان بهشت» بیشتر از چه گروه و قشری هستند و برخوردشان با رمان چگونه بود؟
زمانی که رمان دالان بهشت منتشر شد، نامه ها و ایمیل های متعددی از سوی مخاطبان این رمان که در گروه سنی 86-13 سال می گنجند، به دست ناشرم رسید. البته هنوز هم ادامه دارد. یکی از مخاطبان «دالان بهشت» دختر 13 ساله ای بود که در یک سالگی ایران را به مقصد امریکا ترک کرده بود، چنان رمان را تجزیه و تحلیل کرده بود که برایم بسیار جالب بود. یا دو نفر از مخاطبان کتابم خانم های بالای 70 سال بودند که آنقدر پیگیر بودند که آدرس و شماره تلفن مرا از ناشرم گرفته بودند و با من ارتباط برقرار کردند.
در آسیب شناسی رمان های عامه پسند شانس مداری یکی از مولفه های این نوع رمان ها معرفی شده است. در بیشتر موارد در طول داستان شانس های متعددی برای شخصیت داستان پیش می آید و زندگی آنها به یک باره متحول می شود و مسیر داستان به کلی عوض می شود. به نظر شما مطالعه چنین آثاری برای گروهی از افراد جامعه که همواره در انتظار این هستند که شانس در خانه شان را بزند مثل مخدر عمل نمی کند؟
شانس یکی از ویژگی های زندگی انسان است و این موضوع در ابعاد زندگی بشر به چشم می خورد و نمی توان آن را به عنوان یکی از مولفه های رمان عامه پسند قلمداد کرد. این دلیل نمی شود که من در رمان هایم از عنصر شانس استفاده نکنم.
منظور من این است که در رمان هایی از این جنس شانس مسیر داستان را به کلی تغییر می دهد و در بسیاری از موارد توجیه منطقی برای آن نمی توانیم پیدا کنیم، مثلاً در جریان یک حادثه دو آدم یکی ثروتمند و یکی فقیر با هم آشنا می شوند و شکل داستان با یک روایت خطی به کلی تغییر می کند. به نظر من پرداختن به شانس در این شکل برخی از مخاطبان را غرق رویا می کند، نظر شما چیست؟
به نظر من این گروه از مخاطبان که دوست دارند در رویا به سر ببرند برایشان فرقی نمی کند که رمان عامه پسند بخوانند و خود را درگیر فضاهای آن کنند و دچار انفعال شوند یا اینکه با داروهای روانگردان چنین فضایی برای خودشان بسازند.
بازتاب انتشار رمان دالان بهشت چگونه بود؟
بازتاب انتشار رمان دالان بهشت بسیار خوب بود. دالان بهشت در کمتر از یک ماه تجدید چاپ شد و در حال حاضر چاپ بیست و هفتم آن به پایان رسیده است و ناشر باید به فکر چاپ جدید باشد. این کتاب در سال های نخست هر دو ماه یک بار تجدیدچاپ می شد.
آیا «برزخ اما بهشت» نیز با چنین استقبالی روبه رو شد؟
با توجه به سابقه دالان بهشت ناشر به این کتاب اعتماد کرد و اولین چاپ آن را با تیراژ 15 هزار نسخه منتشر کرد اما با اینکه سیر فروش برزخ اما بهشت در ایران بالاتر از سیر فروش رمان بود، اما استقبالی که از آن شد با رمان دالان بهشت قابل مقایسه نیست.
چقدر فکر می کنید که با نوشتن دو رمان تان توانسته اید با مخاطبتان ارتباط برقرار کنید؟
من نمی توانم از کتاب هایم به این شکل تعریف و تمجید کنم، اما اگر با استناد به آماری که خود وزارت فرهنگ و ارشاد نسبت به فروش کتاب های رمان در طول 28 سال اخیر منتشر کرده است، بخواهیم حرف بزنیم، این رمان با استقبال بسیار خوبی روبه رو شده است که این نشان می دهد توانسته است با مخاطبان بسیاری ارتباط برقرار کند اما همان طور که قبلاً هم گفتم پرفروش بودن یک اثر دلیلی بر تاثیرگذاری آن بر مخاطب نیست، چرا که بسیاری از کتاب ها همان طور که گفتم آنقدر پرآوازه می شوند که همه به سراغ آنها می روند اما به خاطر نوع روایت پردازی تنها گروهی خاص از این کتاب ها سردرمی آورند و بیشتر مخاطبان آن را نیمه کاره رها می کنند.
خودتان از میان دو رمان دالان بهشت و برزخ اما بهشت کدام را بیشتر می پسندید؟
من برخلاف بسیاری از کسانی که «برزخ اما بهشت» را دوست دارند، دالان بهشت را بیشتر دوست دارم. امیر حسین زادگان ناشرم همواره از برزخ اما بهشت به خاطر بخشی از رمان که در دادگاه می گذرد، از آن به عنوان بچه شلوغ یاد می کند، اما من دالان بهشت را بیشتر دوست دارم.
پیش از این قرار بود که سریالی براساس رمان «دالان بهشت» ساخته شود. در حال حاضر این کار در چه مرحله ای است؟
سال گذشته چند پیشنهاد برای ساختن سریال و فیلم سینمایی از روی رمان «دالان بهشت» داشتیم. در صحبت هایی که داشتیم قرار بود فیلمنامه را خودم بنویسم که نیمه کاره مانده است و تا به امروز دیگر پیگیر این موضوع نبوده ام.
پس ساخت سریال و فیلم از دالان بهشت به طور کلی منتفی شده است؟
نه به تازگی خانمی از امریکا به ایران آمده که تاکنون چندین فیلمنامه موفق را در کارنامه اش به ثبت رسانده. وی علاقه مند است فیلمنامه «دالان بهشت» را هم بنویسد البته قرار است من نیز روی این کار نظارت داشته باشم.
چه شد که رمان «دالان بهشت» به زبان انگلیسی ترجمه و در امریکا منتشر شد؟
سال 2001 مترجم کتاب به ایران سفر کرد. پیش از این با کتاب دالان بهشت به واسطه همسرش که آن را از یک کتابفروشی از امریکا خریده بود آشنا شده بود و علاقه مند شده بود که آن را ترجمه کند. از طریق ناشر با من ارتباط برقرار کرد و علاقه مندی خود را نسبت به ترجمه رمان دالان بهشت اعلام کرد و این آغاز همکاری ما شد.
روند کار ایشان به چه شکل بود، آیا شما بر ترجمه ایشان نظارت داشتید؟
بله، روند کار ایشان به این شکل بود که هر فصل را که ترجمه می کردند برای من می فرستادند و من ترجمه ایشان را مطالعه می کردم. در کنارش چند مترجم نیز این رمان را مورد بررسی قرار دادند، پس از پایان کار نیز یک ویراستار امریکایی این ترجمه را ویرایش کرده است، همچنین هنگام ترجمه یک گروه از کتابخوانان حرفه ای امریکایی فصل های رمان را خوانده اند و علاقه مندی خود را نسبت به ترجمه آن ابراز کرده اند.
ناشر این کار آیا نام آشنا و مشهور است؟
مترجم کتاب برای اینکه می خواست کتاب را خودش به جامعه امریکایی معرفی کند، خودش به عنوان ناشر عمل کرد. تاکنون نیز از بازتاب انتشار این کتاب بسیار خوشحال بوده است و می خواهد به زودی رمان «برزخ اما بهشت» را هم ترجمه کند.
آیا تاکنون با مشکل ممیزی روبه رو شده اید؟
زمانی که نام رمان «دالان بهشت» از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد به عنوان کتاب پرفروش در لیست ها قرار گرفت، 25 بار منتشر شده بود، اما پس از اینکه جزء کتاب های پرفروش شد، وقتی برای گرفتن مجوز به وزارت فرهنگ و ارشاد رفت با مشکل ممیزی روبه رو شد و اصلاحیه های متعددی به آن خورد که با چند حذف بالاخره دوباره منتشر شد.
به نظر من وزارت فرهنگ و ارشاد باید به سلیقه مخاطب احترام بگذارد در حالی که در مسیر انتشار یک کتاب سد ایجاد می کند. به نظر من وزارت فرهنگ و ارشاد به جای این کارها باید با افرادی که کتاب ها را بدون مجوز چاپ می کنند برخورد کند. با اینکه رمان «دالان بهشت» مجوز دارد و ناشرش این کتاب را منتشر می کند، در مشهد این کتاب بدون مجوز چاپ می شود، ارشاد باید با چنین حرکت هایی برخورد کند.
عماد طالب زاده ( به انگلیسی : Emad Taalebzadeh ) متولد ۲۸ آذر سال ۱۳۶۰ یکی از خوانندگان پرطرفدار و خوش ذوق کشورمان می باشد.
عماد طالب زاده بیش از یک سال است که با خانم آتوسا یوسفی ازدواج کرده است.
عماد طالب زاده در ۱۴-۱۵ سالگی هم بصورت غیر حرفه ای خوانندگی میکرده ولی میتوان گفت عماد از سن ۲۰ سالگی خوانندگی را بصورت حرفه ای ادامه داده ، وی کلیپ سازی را نیز در کنار خوانندگی انجام می دهد.
[font=tahoma]او عاشق شنا و اسکی است و خیلی علاقه ای به فوتبال ندارد.رشته تحصیلی عماد طالب زاده در دانشگاه ، موسیقی است.[/font]
با استفاده از بخش Taste Test اندروید می‌توانید به‌راحتی صفحه‌ی خانگی شخصی‌سازی شده‌ای برای دستگاه اندروید خود بسازید. اگر از طرفداران اندرویدهستید، مطمئنا می‌دانید امکان سفارشی‌سازی تک‌تک اجزای این سیستم‌عامل وجود دارد و بدین منظور می‌توانید از لانچر‌ها، مجموعه‌های آیکون یا ویجت‌ها استفاده کنید. اما شاید همه‌ی کاربران برای شخصی‌سازی دستگاه خود تمایلی به بررسی هزاران اپلیکیشنی که بدین منظور طراحی شده‌اند، نداشته باشند. گوگل حالا می‌خواهد در این زمینه به شما کمک کند. این کمپانی بخش جدیدی به نام Android Taste Test راه‌اندازی کرده است که در آن یک سری سؤال از کاربران پرسیده می‌شود. به‌عنوان مثال یکی از سؤالات در این بخش این است که شما موارد ساخته‌شده توسط انسان را می‌پسندید یا آیتم‌های طبیعی را ترجیح می‌دهید. در مجموع به نظر می‌رسد این سؤالات با استفاده از روش‌های روانشناسی میتواند سلیقه‌ی افراد را تشخیص دهد و در نهایت بهترین اپ‌های ممکن را برای شخصی‌سازی محیط اندروید به آنها پیشنهاد دهد. در پایان این تست لینک دانلود اپلیکیشن‌هایی که برای اعمال تغییرات شخصی‌سازی نیاز دارید، برای شما ایجاد خواهد شد. بدین طریق می‌توانید از تصاویر زمینه، ویجت و ... مطابق سلیقه‌ی خود در دستگاه اندرویدی‌تان استفاده کنید.
باید توجه داشته باشید که کامل کردن این تست به معنای دسترسی نهایی به طراحی دلخواه نیست و پس از پاسخ دادن به تمام سؤالات بخش Taste Test باز هم مجبور خواهید بود مراحل کامل شخصی‌سازی در اپ‌های پیشنهادی را طی کنید. البته این ویژگی در صورتی برای شما جذاب خواهد بود که به سفارشی‌سازی اندروید علاقه‌مند باشید. در واقع با استفاده از بخش Taste Test برای پیدا کردن اپلیکیشن‌های مرتبط با شخصی‌سازی محیط اندروید دیگر نیازی به صرف زمان زیاد و تست اپلیکیشن‌های مختلف نخواهید داشت و گوگل بر اساس سلیقه‌ی کاربر بهترین گزینه‌ی ممکن را به وی پیشنهاد میدهد. در نهایت به نظر می‌رسد هدف گوگل از راه‌اندازی این بخش، این است که اعلام کند سیستم‌عامل موبایلی این کمپانی چه قابلیت‌هایی میتواند در اختیار کاربران قرار دهد.
اگر شما هم به شخصی‌سازی محیط اندروید علاقه‌مند هستید می‌توانید با کلیک روی این لینک وارد بخش Taste Test شوید.
سرعت پیشرفت هوش مصنوعی و دیگر تکنولوژی‌ها رو به افزایش است و دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که با این رشدی که دیده می‌شود در آینده‌ای نزدیک دیگر هیچ شغلی برای انسان نمی‌ماند. به گفته دانشمندان، تا چند سال دیگر رشد فناوری به جایی می‌رسد که ماشین‌ها و ربات‌ها همه کارها را با سرعت و دقت بیشتر از انسان انجام می‌دهند به طوری که دیگر نیازی به نیروی کار انسانی حس نمی‌شود. اما چطور میتوان با این خطری که انسان را تهدید می‌کند مقابله کرد و از طرفی از این توانایی بهره مناسب برد؟ هاد لیپسون، استاد مهندسی دانشگاه کورنل می‌گوید: «تمرکز ما بر ربات‌هایی است که علاوه بر تولید کردن، خلاق هم هستند.» لیپسون از بزرگترین نوابغ در زمینه هوش مصنوعی و رباتیک در دنیاست. تحقیقات او امکانات خیره کننده‌ی اتوماسیون و ماشین‌ها را نشان میدهد. همکاران لیپسون در دانشگاه کورنل در حال ساخت رباتی هستند که بتواند در آشپزخانه کمک کند و به تنهایی قهوه درست کند. لیپسون تا کمی پیش تصور می‌کرد ماشین‌ها و نرم‌افزارها هرگز فکر نخواهند کرد و فقط ابزارهایی هستند که فرمان‌های کاربران را اجرا می‌کنند، اما او امروز نگرانی بزرگی دارد که تا چند سال پیش حتی تصورش را هم نمی‌کرد. آیا این پیشرفت سریع اتوماسیون و تکنولوژی، باعث حذف معیشت بسیاری از مردم عادی یا حتی تولیدکنندگان بزرگ می‌شود و به تبع آن انقلاب بزرگی را در جوامع ایجاد خواهد کرد؟ به گفته‌ی لیپسون، کامپیوتری‌شدن به همه‌جا نفوذ کرده است؛ از کارخانه‌ها گرفته تا تصمیم‌های بشر. تنها در دو سال گذشته پیشرفت یادگیری عمیق (deep learning) انقلاب بزرگی در صنعت هوش مصنوعی و چاپگرهای سه‌بعدی ایجاد کرده است. deep learning شبکه‌های کامپیوتری چندلایه است که بسیار شبیه به مغز هستند و همانطور که مغز انسان اطلاعات را لایه‌لایه جمع‌آوری و پردازش می‌کند و درنهایت به آن عکس‌ااعمل لازم را نشان میدهد این شبکه‌ها هم همانگونه عمل می‌کنند و به این صورت است که هوش مصنوعی به‌مرور میتواند مانند مغز انسان عمل کند و به این ترتیب میتوان تصور کرد که با پیشرفت روز‌افزون این علم کامپیوترها می‌توانند جایگزین مغز انسان شوند و چیزی از آن کم نداشته باشند. برای مدت‌ها این تفکر وجود داشت که تکنولوژی مشاغل روتین را از بین می‌برد و در عوض مشاغل جدید ایجاد می‌کند. اما آمارها نشان می‌دهند که تکنولوژی در کنار ایجاد مشاغل جدید از تعداد آنها کم می‌کند. شروع این فرایند به اوایل قرن نوزدهم و زمان انقلاب صنعتی انگلستان بر می‌گردد. در سال 1821 یعنی حدود پنج سال بعد از ماجرای تظاهرات و اعتراض کارگران به ماشین‌های نساجی و شکستن آنها، دوید ریکاردو، اقتصاددان انگلیسی برای حمایت از مردم به جایگزینی ماشین ها به‌جای کارگران اعتراض کرد. اکنون تکنولوژی یک بار دیگر متهم است؛ این بار به علت افزایش اختلاف طبقاتی در آمریکا، اروپا، و خیلی از کشورهای پیشرفته دیگر. به گزارش اخیر OECD (سازمان همکاری اقتصادی و توسعه) این اختلاف طبقاتی در تاریخ اکثر 34 کشور عضو، بی سابقه بوده است. بسیاری از کم درآمدها شاهد کاهش دستمزد در چند دهه اخیر بوده‌اند و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه هشدار داد اختلاف طبقاتی مانع بزرگی برای پیشرفت اقتصاد است. در سال 2013، فقط 68 درصد از مردان بین 30 تا 45 سال که تحصیلات دیپلم داشتند به طور تمام وقت مشغول به کار بودند. میانگین درآمد یک آقا بدون دیپلم در سال های 1990 تا 2013، به میزان 20 درصد کاهش می‌یافت. درحالی که با نداشتن مدرک دانشگاهی و تنها داشتن دیپلم 13 درصد کاهش پیدا می‌کرد. البته خانم‌ها وضعیت به مراتب بهتری داشتند؛ برای افراد زیر دیپلم 12 درصد کسر حقوق و برای کسانی که دیپلم داشتند 3 درصد افزایش حقوق در نظر گرفته می‌شد. ربات یا نیروی انسانی؟ یک دیدگاه متداول در میان اقتصاددانان این است که بسیاری از افراد تخصص لازم را ندارند. برای داشتن درآمد بیشتر باید مهارت‌هایی در زمینه تکنولوژی کسب کرد. از طرف دیگر، نرم‌افزارها و تکنولوژی‌های دیجیتال جایگزین مشاغل متعددی شده‌اند. نرم‌افزارهایی مانند حسابداری یا منشی تلفنی بسیاری از افراد را مجبور به ترک شغل‌های روتین کرده است. علاوه بر این، در دهه گذشته افزایش اتوماسیون کارخانه‌ها بسیاری از مشاغل رده متوسط را از میان برداشته و این باعث شده است عرصه برای کارگران تنگ شود. البته، رکود اقتصادی سال‌های 2007 تا 2009 هم در نابودی مشاغل بی‌تاثیر نبوده است به گفته هنری سی‌یو، اقتصاددان دانشگاه بریتیش کلمبیا اتوماسیون کارخانه‌ها نیز باعث شده است مشاغل روتین برای همیشه از بین بروند؛ مشاغلی از قبیل کارهای پشت میز نشینی و بخش‌های مربوط به مونتاژ که حدود نیمی از کارگران امریکایی را به خود مشغول کرده بود. تحقیقات هنری همچنین نشان میدهد که کمرنگ‌شدن این مشاغل آسیب‌هایی جدی به جوانان وارد کرده تا جایی کهبسیاری از آنها دیگر حتی دنبال کار نمی‌گردند. با پیشرفت روز‌افزون تکنولوژی که برای ما فوایدی در زمینه داروها، خدمات، و داشتن محصولات بهتر دارد، آیا ربات‌ها و نرم افزارها می‌توانند جایگزین نیروی کار شوند؟ هیچ‌کس به درستی پاسخ را نمی‌داند. اغلب اقتصاددانان باور دارند که پیشرفت تکنولوژی باعث از بین رفتن برخی مشاغل شده اما از طرفی فرصت‌های شغلی دیگری به وجود آورده است. در سال‌های گذشته، کتاب‌ها و مقالات بسیاری پیشرفت‌های اخیر تکنولوژی و هوش مصنوعی را به چالش کشیده‌اند. مارتین فرد از کسانی است که فکر می‌کند این بار داستان متفاوت است و در کتاب خود با نام «پیدایش روبات‌ها» می‌نویسد که تکنولوژی بزرگترین علت آینده بدون شغل است. فرد نمونه‌های بسیار زیادی را در رابطه با تکنولوژی جدید مطرح کرده که نوید آینده‌ای بدون شغل را میدهد، مانند خودروهای بدون سرنشین و پرینترهای سه بعدی که سرانجام جایگزین بسیاری از کارگرها می‌شوند. تصور آینده‌ای بدون شغل چگونه می‌توانیم با آینده‌ی بدون شغل کنار بیاییم؟ فرد پیشنهاد داده است که هر ماه مبلغی پول به مردم پرداخت شود با نام مالیات منفی یا یارانه. البته این ایده جدیدی نیست، میلتون فریدمن در اوایل دهه 60 میلادی این کار را برای جلوگیری از رشد بوروکراسی در دولت انجام داد هرچند این ایده بیشتر از 20 سال دوام نیاورد. البته در سال‌های اخیر هم این کمک‌ها به شیوه جدیدی به کسانی که کار خود را از دست داده بودند پرداخت شد و از این طریق به افراد بی بضاعت نیز کمکی می‌شد. خوب یا بد، این موضوع همیشه مورد بحث و بررسی بوده که با تغییر سیاست‌های مالیاتی، به افراد کم درآمد اعتبار بیشتری داده شود. اما برنامه‌ریزی برای آینده‌ای نامعلوم و احتمالا خالی از شغل کار بسیار دشواری است. البته این پیشرفت اتوماسیون‌ها، نرم‌افزارها و هوش مصنوعی مشاغل جدیدی مانند رادیولوژیست و تکنسین رایانش ابری را به‌وجود آورده که نیاز به تخصص دارند. تحقیقات گای مایکل و همکارش جورج گراتس در مدرسه اقتصاد لندن بر تاثیر ربات‌های صنعتی در تولید، در 17 کشور پیشرفته نشان داد ربات‌ها جایگزین برخی کارگران غیر متخصص شده‌اند اما به طور واضحی میزان تولید را افزایش داده و مشاغل جدیدی ایجاد کرده‌اند. در کل، به گفته مایکل ربات‌ها تعداد کارگران هیچ کارخانه‌ای را کمتر نکرده‌اند، اما به گفته کریستین هموند، متخصص کامپیوتر دانشگاه نورت وسترن، هوش مصنوعی در کوتاه‌مدت و میان‌مدت مشاغل را از بین می‌برد، البته مشاغل کلیدی و شغل‌های اداری در امان هستند. آنتونی آتکینسون از اساتید مدرسه اقتصاد لندن می‌گوید که بیشتر مواقع گمان می‌شود تکنولوژی از سیاره دیگری به زمین آمده است. آتکینسون از اواخر دهه 60 میلادی تاکنون مشغول مطالعه روی اختلاف طبقاتی است. متاسفانه در این سال‌ها اختلاف طبقاتی دربسیاری از کشورها رشد زیادی داشته به طوری که در دهه 80 میلادی در انگلستان به اوج خود رسید و هنوز هم کاهش پیدا نکرده است. همچنین در آمریکا حتی هنوز هم سیر صعودی دارد. بزرگان صنعت برخی اقتصاددانان معتقدند ربات‌ها و اتوماسیون به زودی حتی جای کارکنان استارباکس را هم خواهند گرفت، اما دلایل زیادی هست که این اتفاق نیفتد. موفقیت استارباکس یا کسب‌وکارهایی از این قبیل فقط به خاطر قیمت ارزان محصولات یا کیفیت آن نیست، بلکه بخشی از این محبوبیت هم به این برمی‌گردد که مشتریان دوست دارند انسان‌ها برایشان قهوه درست کنند و به آنها سرویس دهند نه ماشین‌ها. و چه بسا اگر روزی قهوه‌های استارباکس به دست ربات‌ها سرو شوند دیگر خبری از این حجم مشتری و طرفدار نباشد. این حقیقت دارد که تکنولوژی برخی مشاغل را کنار می‌زند، اما به نحوه استفاده ما هم بستگی دارد. فروشگاه مشهور اپل Apple Store)) استراتژی جالبی در این زمینه دارد؛ این کمپانی به جای کم‌کردن نیروی کار، با هوشمندی، ارتشی از نوابغ تکنولوژی را برای فروش تجهیزات دیجیتالی مستقر کرده تا با گسترش کسب و کار سود بیشتری به دست بیاورد. نمونه دیگر کمپانی Uber است که موفقیت چشمگیر آن را نمی‌توان نادیده گرفت. اوبر با استفاده از تکنولوژی، بازار بزرگی در زمینه خدمات حمل و نقل به دست آورده و تقاضای راننده‌ها برای عضویت در آن روز به روز بیشتر می‌شود(با استفاده از اوبر، شما می‌توانید با تلفن همراه هوشمند خود تاکسی بگیرید). راه حل چیست؟ کسانی که تکنولوژی‌های جدید اختراع می‌کنند نقش مهمی در کاهش اثرات منفی آن دارند. همه ما می‌خواهیم ماشین‌ها تا حد امکان کار کنند تا بتوانیم تولید را افزایش دهیم. ما از ماشین‌ها کمک می‌گیریم تا مسائل مهندسی را سریع و دقیق حل کنیم و هرگز فکر نمی‌کنیم شاید این کار درست نباشد. سوال اینجاست که با توجه به پیشرفت هوش مصنوعی و انجام دقیق‌تر کارها، چطور میتوان نیروی کار انسانی را حذف نکرد؟ پاسخ این سوال مشخص نیست و چالشی بزرگ برای مهندسان است. استفاده از خودروهای بدون سرنشین در آینده اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. اما چرا ما از آنها استفاده می‌کنیم؟ امنیت؟ راحتی؟ مصرف بهینه انرژی؟ یا اینکه فقط چون پیشرفته می‌شویم اتوبان‌ها را پر از خودروهای بدون سرنشین می‌کنیم؟ شاید در کوتاه‌مدت، بهترین راه‌حل برای کمبود شغل، رشد اقتصادی باشد که با نوآوری در خدمات‌رسانی امکان‌پذیر است؛ مانند کاری که اپل و اوبر در حال انجام آن هستند تا بر جایگزینی ربات با انسان غلبه کنند. برای سرمایه‌داران، جایگزینی ربات با انسان با هدف سودآوری بیشتر انتخاب مناسبی است. اگر هدف فقط سودآوری بیشتر باشد، که در دهه اخیر اینگونه بوده است، رسیدن به آینده‌ای نا معلوم و مملو از ربات‌ها دور از ذهن نیست. با همه این خطرها نباید فراموش کنیم که ماشین‌ها ابزارهایی هستند که سرعت کارها را بسیار افزایش می‌دهند و اگر استفاده از آنها به همین شکل گسترش پیدا کند، بیشتر مردم برای سرعت‌بخشیدن به تولید و حتی هنگام گذراندن اوقات فراغت از آنها استفاده خواهند کرد. اگر این اتفاق بیفتد، رشد اقتصادی باعث برآورده‌شدن آرزوی طبقه متوسط جامعه می‌شود و میتوان بخشی از درآمد حاصل‌شده را برای کمک به افراد طبقه متوسط جامعه هزینه کرد.
انسان باهوش تر از ربات
انقلاب هوش مصنوعی در آینده نزدیک، نظریه‌ای است که بسیاری آن را غیرقابل انکار می‌دانند، اما مطالعه‌ای جدید نشان میدهد انسان‌ها در برابر ربات‌ها چندان نیز بی‌دفاع نخواهند بود. براساس گزارش ساینس‌الرت، براساس مطالعه‌ای جدید،قدرتمند‌ترین ابررایانه امروز جهان تنها یك سی‌ام قدرت مغز انسان را دارند، از این رو انسان هنوز مدت زمان زیادی برای غلبه بر قدرت ربات‌ها در اختیار دارد.
دو دانشجوی دكترا در آمریكا براساس محاسباتی به نام TEPS كه توانایی‌های محاسباتی و پردازشی رایانه‌ها را برآورد می‌كند، موفق شدند قدرت مغز انسان را با رایانه‌ها مقایسه كنند. از آنجایی كه مقیاسی دقیقا برابر با مغز انسان وجود ندارد، محققان از تخمینی نزدیك به واقعیت برای محاسبه دفعات شلیك سیگنال‌های الكترونیكی توسط نورون‌های مغزی استفاده كردند.
به گفته محققان دانشگاه كالیفرنیا بركلی، یكی از فواید عملی محاسبه توان مغز در موضوع ارتباطات این است كه چنین محاسبه‌ای تاكنون انجام نشده‌است و میتوان به كمك آن تخمینی مستقل از هزینه‌های سخت‌افزاری محاسبات رایانه‌ای را در مقایسه با مغز به دست آورد.
محققان در این مطالعه از ابررایانه سكویا به عنوان قهرمان هوش مصنوعی استفاده كرده‌اند: دستگاهی كه ركورد نیروی TEPS را در اختیار دارد. محاسبات انجام شده نشان میدهد كمینه توان محاسباتی مغز 30 برابر بیشتر از سكویا است و براساس قیمت‌های كنونی بازار، این به آن معنی است كه اگر انسانی می‌توانست قدرت پردازش مغز خود را اجاره بدهد، می‌توانست درآمدی برابر 4700 تا 170 هزار دلار داشته‌باشد.
با این‌همه دانشمندان هنوز به خوبی نمی‌دانند میزان بهره‌وری مغز از قدرت محاسباتی‌اش در مقایسه با بهره‌وری سیستم‌های طراحی شده توسط انسان چه اندازه‌است، از این رو حتی اگر مشخص بود برای انجام محاسباتی مشابه با محاسبات مغز انسان و به شیوه مغز انسان به چه اندازه سخت‌افزار نیاز است، این تعداد سخت‌افزار تفاوت زیادی با تعداد سخت‌افزارهایی دارد كه مهندسان برای دست‌یابی به عملكردی مشابه با مغز انسان به آن نیاز دارند.
این مطالعه در قالب بخشی از پروژه تاثیر هوش مصنوعی انجام گرفته‌است، پروژه‌ای كه به مقایسه هوش روباتیك و هوش انسانی می‌پردازد و در عین حال بر روند پیشرفت نرم‌افزارها در طول سال‌های آینده تمركز دارد.
ارسال کننده: motlagh - 13-03-2017, 04:06 PM - انجمن: گفتگوی آزاد
- بدون پاسخ
یکی از زیباترین ورزشگاه‌های ایران با بودجه 200 میلیاردی، معماری جدید و پارکینگ 7 طبقه، آماده بهره‌برداری شده است.
به گزارش خبرگزاری فرهنگ رضوی، ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد، فصل آینده میزبان بازی تیم‌های مشهدی در لیگ برتر خواهد بود و مسوولان ورزش مشهد، تنها منتظر یک بازی افتتاحیه برای رونمایی از آن هستند.
پروژه انتقال فینال جام حذفی از خرمشهر به مشهد در حال پیگیری است اما شاید افتتاحیه هیجان انگیزتری منتظر این ورزشگاه باشد.
پرسپولیس هفته آخر، در مشهد با سیاه جامگان بازی دارد و شاید تا آن زمان، قهرمانی این تیم قطعی شده باشد.
در صورت قطعی شدن قهرمانی پرسپولیس، آنها می‌توانند از اختیارشان برای برگزاری جشن قهرمانی یک هفته زودتر از پایان فصل و در ورزشگاه آزادی استفاده کنند اما شاید راضی شوند جشن قهرمانی‌شان، هفته آخر و با رونمایی از ورزشگاه امام رضا(ع) همزمان شود.
البته همه اینها، به شرطی است که پرسپولیس قهرمان شود و بپذیرد که به جای هفته بیست و نهم در تهران، هفته سی‌ام در مشهد جشن اهدای جام برگزار شود.
![[تصویر: 271668.jpg]](http://images.gr-assets.com/authors/1410796862p5/271668.jpg)
![[تصویر: Emad-Talebzadeh-pic-6.jpg]](http://www.nazbahar.com/wp-content/uploads/2014/10/Emad-Talebzadeh-pic-6.jpg)
![[تصویر: emad-taleb-zade.jpg]](http://nicmusic.net/wp-content/uploads/emad-taleb-zade.jpg)
![[تصویر: 14018704402.jpg]](http://www.funpatogh.com/uploads/admin/14018704402.jpg)
![[تصویر: biacafe.ir-1969.jpg]](http://www.biacafe.ir/wp-content/uploads/2015/04/biacafe.ir-1969.jpg)
![[تصویر: 04e84744-75cf-4250-ba4e-bd1e64b2454c.jpg]](http://cdn01.zoomit.ir/2017/3/04e84744-75cf-4250-ba4e-bd1e64b2454c.jpg)
![[تصویر: Music-Afshar-Chahar-Shanbe-Soori-400x400.jpg]](http://www.musicsingle.ir/wp-content/uploads/2017/03/Music-Afshar-Chahar-Shanbe-Soori-400x400.jpg)
![[تصویر: n00008900-b.jpg]](http://farhangrazavi.ir/images/docs/000008/n00008900-b.jpg)
