16-12-2018, 02:03 AM
در ساخت LCD ها از شیشه های پلاریزه استفاده میکنند. شیشه های پلاریزه، صفحه هایی هستند که نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند.
در مورد شیشه های عادی. وقتی چیزی پشت این شیشه ها باشد، به راحتی قابل دیدن است. فرقی هم نمیکند که شیشه تو چه زاویه ای باشد. شیشه را هر چقدر هم که بچرخانیم، باز تصویری که میبینیم همان تصویر است. چرا که نور همیشه از این شیشه ها به طور یکنواخت عبور میکند. اما شیشه های پلاریزه اینطوری نیستند. یعنی نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند. برای ساخت LCD ها، دو تا شیشه پلاریزه را با 90 درجه اختلاف روی هم میگذارند و بین آنها را با کریستال مایع پر میکنند و پشت این دو تا صفحه یک منبع نور میگذارند. حالا با اعمال ولتاژ به آن کریستال مایع وسط دو شیشه، کاری میکنند که نور فقط از نقطه هایی که میخواهند عبور کند. یا به عبارت ساده تر، کاری میکنند که LCD ، آن تصویری را که مد نظرشان است نشان بدهد.
LCD و LED همین ساختار را دارند. تفاوت LCD و LED توی منبع نورپشت صفحه هاست.
در نمایشگرهای LCD ، نور پشت را به وسیله چند تا لامپ فلورسنت تامین میکنند، اما در مانیتورهای LED ، نور مورد نیاز به وسیله تعداد زیادی لامپ LED تامین میشود.
در واقع تمام تفاوتهایی هم که بین LCD و LED دیده میشود و کم هم نیست، به همین تفاوت منبع نور برمیگردد. بد نیست چند تا از این تفاوتها را با هم ببینیم .
یکی از تفاوتها، مصرف برق است. لامپهای LED در مقایسه با لامپهای دیگر مثل فلورسنت، برق خیلی کمتری مصرف میکنند . به همین خاطر هم هست که غیر از نمایشگرها، در سالهای اخیر خیلی از وسایل دیگر مثل چراغ قوه ها و لامپهای روشنایی هم از LED استفاده میکنند.
پس مانیتورهای LED در مقایسه با LCD ها برق کمتری مصرف میکنند.
دومین تفاوت بین LCD و LED ، طول عمر آنهاست. سازندگان نمایشگرهای LED ، متوسط عمر دستگاهشان را بیش از صد هزار ساعت عنوان می کنند. این در حالی است که عمر متوسط LCD ها در حد چند ده هزار ساعت است.
بنابراین مانیتورهای LED چند برابر بیشتر از LCD ها عمر می کنند.
[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]نکته دیگر این که خیلی هم مهم هست، رنگ منبع نور است، از آنجا که منبع نور پشت LCD لامپ فلئورسنت است، رنگ نورش به آبی نزدیک است، اما منبع نور LED واقعا رنگش سفید است، این باعث میشود که نه تنها رنگ سفید، که سایر رنگها ، به خصوص قرمز و نارنجی و زرد ، خالص تر و شفاف تر به نمایش در بیاید که این نکته ی تقریبا مهمی است ،
البته این را فراموش نکنید که بعضی از فاکتور های تصویر مثل کنتراست و همین رنگ که الان گفتیم ، بیشتر وقتی به نظر میایند که در یک جایی مثل مغازه، هر دو دستگاه در کنار هم باشند و بشود آنها را با هم مقایسه کرد، اما وقتی به تنهایی آن را ببینید ، احتمال اینکه متوجه کنتراست های فوق العاده و یا رنگ سفید واقعی بشویم، خیلی کم است.
اینها چند نمونه از تفاوتهای LCD و LED بودند. اما چند تا نکته را نباید فراموش کنیم .
بعضی از مزایایی که برای LED ها گفته میشود، فعلاً فقط در حد یک ادعاست . مثل عمر صد هزار ساعته . چرا که هنوز از تولید اولین LED هم صد هزار ساعت نگذشته که کسی توانسته باشد صحت و سقم این ادعا را بررسی کند.
نکته دوم اینکه خیلی از عوامل مهم و تاثیر گذار تو کیفیت تصویر، مثل رزولوشن، زمان پاسخ دهی و زاویه دید، لزوماً به LCD یاLED بودن مانیتور ارتباطی ندارند.[/font]
در مورد شیشه های عادی. وقتی چیزی پشت این شیشه ها باشد، به راحتی قابل دیدن است. فرقی هم نمیکند که شیشه تو چه زاویه ای باشد. شیشه را هر چقدر هم که بچرخانیم، باز تصویری که میبینیم همان تصویر است. چرا که نور همیشه از این شیشه ها به طور یکنواخت عبور میکند. اما شیشه های پلاریزه اینطوری نیستند. یعنی نور را فقط تو یک زاویه خاص از خودشون عبور میدهند. برای ساخت LCD ها، دو تا شیشه پلاریزه را با 90 درجه اختلاف روی هم میگذارند و بین آنها را با کریستال مایع پر میکنند و پشت این دو تا صفحه یک منبع نور میگذارند. حالا با اعمال ولتاژ به آن کریستال مایع وسط دو شیشه، کاری میکنند که نور فقط از نقطه هایی که میخواهند عبور کند. یا به عبارت ساده تر، کاری میکنند که LCD ، آن تصویری را که مد نظرشان است نشان بدهد.
LCD و LED همین ساختار را دارند. تفاوت LCD و LED توی منبع نورپشت صفحه هاست.
در نمایشگرهای LCD ، نور پشت را به وسیله چند تا لامپ فلورسنت تامین میکنند، اما در مانیتورهای LED ، نور مورد نیاز به وسیله تعداد زیادی لامپ LED تامین میشود.
در واقع تمام تفاوتهایی هم که بین LCD و LED دیده میشود و کم هم نیست، به همین تفاوت منبع نور برمیگردد. بد نیست چند تا از این تفاوتها را با هم ببینیم .
یکی از تفاوتها، مصرف برق است. لامپهای LED در مقایسه با لامپهای دیگر مثل فلورسنت، برق خیلی کمتری مصرف میکنند . به همین خاطر هم هست که غیر از نمایشگرها، در سالهای اخیر خیلی از وسایل دیگر مثل چراغ قوه ها و لامپهای روشنایی هم از LED استفاده میکنند.
پس مانیتورهای LED در مقایسه با LCD ها برق کمتری مصرف میکنند.
دومین تفاوت بین LCD و LED ، طول عمر آنهاست. سازندگان نمایشگرهای LED ، متوسط عمر دستگاهشان را بیش از صد هزار ساعت عنوان می کنند. این در حالی است که عمر متوسط LCD ها در حد چند ده هزار ساعت است.
بنابراین مانیتورهای LED چند برابر بیشتر از LCD ها عمر می کنند.
[font=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]نکته دیگر این که خیلی هم مهم هست، رنگ منبع نور است، از آنجا که منبع نور پشت LCD لامپ فلئورسنت است، رنگ نورش به آبی نزدیک است، اما منبع نور LED واقعا رنگش سفید است، این باعث میشود که نه تنها رنگ سفید، که سایر رنگها ، به خصوص قرمز و نارنجی و زرد ، خالص تر و شفاف تر به نمایش در بیاید که این نکته ی تقریبا مهمی است ،
البته این را فراموش نکنید که بعضی از فاکتور های تصویر مثل کنتراست و همین رنگ که الان گفتیم ، بیشتر وقتی به نظر میایند که در یک جایی مثل مغازه، هر دو دستگاه در کنار هم باشند و بشود آنها را با هم مقایسه کرد، اما وقتی به تنهایی آن را ببینید ، احتمال اینکه متوجه کنتراست های فوق العاده و یا رنگ سفید واقعی بشویم، خیلی کم است.
اینها چند نمونه از تفاوتهای LCD و LED بودند. اما چند تا نکته را نباید فراموش کنیم .
بعضی از مزایایی که برای LED ها گفته میشود، فعلاً فقط در حد یک ادعاست . مثل عمر صد هزار ساعته . چرا که هنوز از تولید اولین LED هم صد هزار ساعت نگذشته که کسی توانسته باشد صحت و سقم این ادعا را بررسی کند.
نکته دوم اینکه خیلی از عوامل مهم و تاثیر گذار تو کیفیت تصویر، مثل رزولوشن، زمان پاسخ دهی و زاویه دید، لزوماً به LCD یاLED بودن مانیتور ارتباطی ندارند.[/font]