سوال 1

[یوسف آبادی]

تجارت الکترونيک ديگر يک گزينه نيست، بلکه يک ضرورت براي موفقيت تجاري در هر زمينه اي در آينده است. در تعريفي ساده، تجارت الکترونيکي (E- commerce) عبارت است از «انجام تمامي مراحل تجارت از طريق شبکه هاي رايانه اي و مخابراتي بدون نياز به حضور فيزيکي در معامله». تجارت الکترونيک ابزاري در کنار ساير ابزارها و وسايل نيست، بلکه يک نگرش و روش جديد است که نگرش تاکتيکي به آن بسيار خطرناک است. بايد با رويکرد راهبردي به آن نگريست و از آن بهره برد. تجارت الکترونيکي کل روشهاي سنتي را مورد تهاجم قرار مي دهد و باعث ايجاد تغييرات شگرف در سازمان مي گردد.
طبق نتايج تحقيقات، طي سالهاي 1995-1997 بيش از يک سوم رشد اقتصادي ايالات متحده امريکا ناشي از گسترش استفاده از اينترنت و صنايع مرتبط با فن آوري اطلاع رساني بوده است.
در اين پژوهش به منظور بررسي مشکلات موجود در کشور براي اجراي تجارت الکترونيکي چهار فرضيه زير مورد آزمون قرار گرفت و هر چهار فرضيه مورد تاييد قرار گرفتند که نتايج زير از آنها حاصل مي شوند.
فقدان آگاهي عمومي مردم نسبت به قابليتها و محدوديتهاي تجارت الکترونيکي از موانع گسترش آن است.
فقدان اطلاعات مفيد در شبکه هاي اطلاعاتي بازرگاني، از جمله مشکلات اصلي پيش روي تجارت الکترونيکي است.
عدم همکاري و مشارکت نهادهاي ذيربط در تجارت الکترونيکي، از موانع موثر گسترش آن است.
فقدان سخت افزار، نرم افزار و زير ساختهاي مخابراتي براي تجارت الکترونيکي، در عدم گسترش آن تاثير قابل ملاحظه اي دارد.

[مرضیه مهری]

EDI در نیمه دهه 1960 ، زمانی که شرکت های حمل و نقل و برخی از صنایع خرده فروشی سعی در ایجاد دفاتر بدون کاغذ (Paperless )0داشتند ، بنیان نهاده شد.EDI در اواسط دهه 1970 ، توسط کمیته تایید استانداردهای نمایندگان صنایع به رسمیت شناخته شد و در طول دهه های 70 و 80 شرکت های بیشتری شروع به تطبیق با سیستم Edi کردند.EDI به عنوان نسل اول تجارت الکترونیک به شرکت ها اجازه تبادل اطلاعات ، دریافت سفارش و انتقال الکترونیک وجوه از طریق کامپیوترها را می داد.با این حال گسترش EDI کند بود.در اواخر دهه 80 کمتر از 1 درصد شرکت ها در اروپا و ایالات متحده EDI را پذیرفته بودند.هزینه بالای اتصال به شبکه EDI و برخی مشکلات فنی ، گسترش EDI را محدود می کرد.