19-06-2019, 08:04 PM
دلایل گوشه گیری در کودکان و را‌ه‌های مقابله با آن
علت گوشه گیری در کودکان چیست؟ چرا بعضی از کودکان احساسات خود را بیان نمی کنند؟ در این مقاله می خواهیم موضوع گوشه گیری در کودکان را بررسی کنیم و راهکارهایی برای مقابله با آن ارائه دهیم.
شاید بارها دیده باشید که بعضی از کودکان از احساسات خود حرفی نمی زنند و گاهی اوقات حالتی دفاعی و پرخاشگر دارند. کم حرفی و گوشه گیری در کودکان بیان کننده چیست؟ در بیشتر موارد سکوت کودک رفتار غریزی محافظه کارانه ای است که در نتیجه پیش بینی احساسات دردناک بوجود می آید. هنگامیکه کودک احساس خشم یا شرمساری می کند یا حتی وقتی که از انتقاد ترس دارند ترجیح می دهند که ساکت بمانند این کودکان معتقدند که حرف زدن تغییری در احساس آنها ایجاد نمی کند و یا حتی موجب بدتر شدنش می شود. در این حالت به تصور کودک اگر او را تنها بگذارید احساسات بدش از بین خواهد رفت.
حتی در زمانی که هیچ مشکلی هم دیده نمی شود، تنها یک سوال ما باعث می شود که کودک برداشت دیگری از آن داشته باشد. کودک در واقع پیامدها و تأثیرات سوال را پیش بینی می کند. او مشکوک می شود که بسیاری از سوال های ما، در حقیقت سوالی معمولی نیست. بعنوان مثال اگر از او بپرسید مدرسه امروز چطور بود؟ با خودش فکر می کند که چرا این را از من پرسید؟
راهکارهای مقابله با گوشه گیری در کودکان
برای از بین بردن گوشه گیری در کودکان چه کار می توان کرد؟ در ادامه شما عزیزان با روش هایی آشنا می شوید که به والدین و پرستار کودک کمک می کند چگونه با کودکان خود ارتباط برقرار نمایند.
-[font=Times New Roman] [/font]به کودک از تجربه های شخصی خود بگویید
در زندگی چیزهایی را که در تجربه کرده اید برای کودک‌تان بازگو کنید مخصوصا شرایطی که احساس غم، اضطراب و ناامیدی را تجربه می کردید. آنها باید بدانند که شما هم با این احساساتی آشنا هستید.
-[font=Times New Roman] [/font]نسبت به علاقه فرزند خود اشتیاق نشان دهید حتی اگر کاملا موافق نباشید
یکی از بهترین روش ها برای مقابله با گوشه گیری در کودکان و برقراری ارتباط با آنها در تمام سنین است.
-[font=Times New Roman] [/font]به اشتباهات خود اعتراف کنید
در صورتی که به اشتباهات خود اعتراف کنید، کودک شما هم یاد می گیرد که مسئولیت اشتباهش را برعهده بگیرد. مثلا اعتراف کنید که در گفت وگوی قبلی، به شدت عصبانی شدید که شاید حق این کار را نداشتید.
-[font=Times New Roman] [/font]در صورتی که با مشکلی در خانواده روبرو هستید کودک را در روند حل مشکلات دخالت دهید
از کودک بخواهید که ایده های خود را بگوید. برای مثال بخواهید که درباره روند آماده شدن برای مدرسه، نظر خود را بگوید و از او بخواهید که راهکار بهتری ارائه کند. اگر کودکان بدانند که به نظر آنها اهمیت می دهید و برای احساساتشان ارزش قائل می شوید، با اشتیاق در روند حل مشکلات شرکت می کنند شک نکنید که در بسیاری از مواقع، از راهکارهای آنها شگفت زده می شوید.
-[font=Times New Roman] [/font]خردمندانه و منصفانه انتقاد کنید
زمانی که با کودک خود گفت و گو می‌کنید، به او بگویید که در چه مواردی درست می گوید و پس از آن، موارد اشتباه را بازگو کنید.
-[font=Times New Roman] [/font]به کودک بگویید که از ناامیدی ها، نارضایتی ها و سرخوردگی او اطلاع دارید
با استفاده از این روش، به کودک خود کمک می کنید که درباره احساسات خود حرف بزند. علاوه براین، او می آموزد که ناامید شدن از خود یا دیگران، بخشی از زندگی است و احساس خشم و بی انصافی برای همیشه ماندگار نیست.
-[font=Times New Roman] [/font]به آنها زمان بدهید
زمانی که با کودک خجالتی و گوشه‌گیر خود ارتباط برقرار می کنید، از او بپرسید که چه چیزهایی در زندگی او منصفانه نیست. این روش در اکثر مواقع می تواند آغاز کننده گفت و گوی شما باشد. به کودک خود بگویید که احساس خشم و سرخوردگی او را می شناسید و می دانید که در شرایط مختلف، چه احساسی داشته است.
-[font=Times New Roman] [/font]هر شب قبل از زمان خواب کودک، ده دقیقه زمان صرف کنید و درباره‌ی نگرانی‌ها و مسائل روز گذشته حرف بزنید
در صورتی که حرفی برای گفتن ندارد، پس شما یکی از اتفاق های روز را برای او تعریف کنید. از او بپرسید که کدام برنامه فردا باعث نگرانی یا اشتیاق او می شود.
-[font=Times New Roman] [/font]مراقبت اظهار نظر خود درباره دیگران باشید
در صورتی که دائما از دیگران انتقاد می کنید یا اصطلاحا آنها را قضاوت می کنید، کودک شما مضطرب می شود که مبادا او نیز مورد انتقاد و قضاوت شما قرار دارد.
گوشه گیری در کودکان و تمایل نداشتن آنها به حرف زدن، نگرانی بزرگ بسیاری از والدین است. اما اگر صبور باشید و اشتباهات آنها را تحمل کنید، اگر احساسات آنها را درک کنید و بشناسید، اگر از تجربه ناامیدی و فرسودگی خود حرف بزنید و مهم تر از همه، اگر با اشتیاق به علایق آنها بپردازید و برای نگرانی های آنها ارزش قائل شوید، گوشه گیری کودکان شما ازبین می رود و از احساسات خود با شما حرف می زند.
پرستار نوزاد
پرستار بچه
پرستار کودک
پرستار بیمار
پرستار سالمند
علت گوشه گیری در کودکان چیست؟ چرا بعضی از کودکان احساسات خود را بیان نمی کنند؟ در این مقاله می خواهیم موضوع گوشه گیری در کودکان را بررسی کنیم و راهکارهایی برای مقابله با آن ارائه دهیم.
شاید بارها دیده باشید که بعضی از کودکان از احساسات خود حرفی نمی زنند و گاهی اوقات حالتی دفاعی و پرخاشگر دارند. کم حرفی و گوشه گیری در کودکان بیان کننده چیست؟ در بیشتر موارد سکوت کودک رفتار غریزی محافظه کارانه ای است که در نتیجه پیش بینی احساسات دردناک بوجود می آید. هنگامیکه کودک احساس خشم یا شرمساری می کند یا حتی وقتی که از انتقاد ترس دارند ترجیح می دهند که ساکت بمانند این کودکان معتقدند که حرف زدن تغییری در احساس آنها ایجاد نمی کند و یا حتی موجب بدتر شدنش می شود. در این حالت به تصور کودک اگر او را تنها بگذارید احساسات بدش از بین خواهد رفت.
حتی در زمانی که هیچ مشکلی هم دیده نمی شود، تنها یک سوال ما باعث می شود که کودک برداشت دیگری از آن داشته باشد. کودک در واقع پیامدها و تأثیرات سوال را پیش بینی می کند. او مشکوک می شود که بسیاری از سوال های ما، در حقیقت سوالی معمولی نیست. بعنوان مثال اگر از او بپرسید مدرسه امروز چطور بود؟ با خودش فکر می کند که چرا این را از من پرسید؟
راهکارهای مقابله با گوشه گیری در کودکان
برای از بین بردن گوشه گیری در کودکان چه کار می توان کرد؟ در ادامه شما عزیزان با روش هایی آشنا می شوید که به والدین و پرستار کودک کمک می کند چگونه با کودکان خود ارتباط برقرار نمایند.
-[font=Times New Roman] [/font]به کودک از تجربه های شخصی خود بگویید
در زندگی چیزهایی را که در تجربه کرده اید برای کودک‌تان بازگو کنید مخصوصا شرایطی که احساس غم، اضطراب و ناامیدی را تجربه می کردید. آنها باید بدانند که شما هم با این احساساتی آشنا هستید.
-[font=Times New Roman] [/font]نسبت به علاقه فرزند خود اشتیاق نشان دهید حتی اگر کاملا موافق نباشید
یکی از بهترین روش ها برای مقابله با گوشه گیری در کودکان و برقراری ارتباط با آنها در تمام سنین است.
-[font=Times New Roman] [/font]به اشتباهات خود اعتراف کنید
در صورتی که به اشتباهات خود اعتراف کنید، کودک شما هم یاد می گیرد که مسئولیت اشتباهش را برعهده بگیرد. مثلا اعتراف کنید که در گفت وگوی قبلی، به شدت عصبانی شدید که شاید حق این کار را نداشتید.
-[font=Times New Roman] [/font]در صورتی که با مشکلی در خانواده روبرو هستید کودک را در روند حل مشکلات دخالت دهید
از کودک بخواهید که ایده های خود را بگوید. برای مثال بخواهید که درباره روند آماده شدن برای مدرسه، نظر خود را بگوید و از او بخواهید که راهکار بهتری ارائه کند. اگر کودکان بدانند که به نظر آنها اهمیت می دهید و برای احساساتشان ارزش قائل می شوید، با اشتیاق در روند حل مشکلات شرکت می کنند شک نکنید که در بسیاری از مواقع، از راهکارهای آنها شگفت زده می شوید.
-[font=Times New Roman] [/font]خردمندانه و منصفانه انتقاد کنید
زمانی که با کودک خود گفت و گو می‌کنید، به او بگویید که در چه مواردی درست می گوید و پس از آن، موارد اشتباه را بازگو کنید.
-[font=Times New Roman] [/font]به کودک بگویید که از ناامیدی ها، نارضایتی ها و سرخوردگی او اطلاع دارید
با استفاده از این روش، به کودک خود کمک می کنید که درباره احساسات خود حرف بزند. علاوه براین، او می آموزد که ناامید شدن از خود یا دیگران، بخشی از زندگی است و احساس خشم و بی انصافی برای همیشه ماندگار نیست.
-[font=Times New Roman] [/font]به آنها زمان بدهید
زمانی که با کودک خجالتی و گوشه‌گیر خود ارتباط برقرار می کنید، از او بپرسید که چه چیزهایی در زندگی او منصفانه نیست. این روش در اکثر مواقع می تواند آغاز کننده گفت و گوی شما باشد. به کودک خود بگویید که احساس خشم و سرخوردگی او را می شناسید و می دانید که در شرایط مختلف، چه احساسی داشته است.
-[font=Times New Roman] [/font]هر شب قبل از زمان خواب کودک، ده دقیقه زمان صرف کنید و درباره‌ی نگرانی‌ها و مسائل روز گذشته حرف بزنید
در صورتی که حرفی برای گفتن ندارد، پس شما یکی از اتفاق های روز را برای او تعریف کنید. از او بپرسید که کدام برنامه فردا باعث نگرانی یا اشتیاق او می شود.
-[font=Times New Roman] [/font]مراقبت اظهار نظر خود درباره دیگران باشید
در صورتی که دائما از دیگران انتقاد می کنید یا اصطلاحا آنها را قضاوت می کنید، کودک شما مضطرب می شود که مبادا او نیز مورد انتقاد و قضاوت شما قرار دارد.
گوشه گیری در کودکان و تمایل نداشتن آنها به حرف زدن، نگرانی بزرگ بسیاری از والدین است. اما اگر صبور باشید و اشتباهات آنها را تحمل کنید، اگر احساسات آنها را درک کنید و بشناسید، اگر از تجربه ناامیدی و فرسودگی خود حرف بزنید و مهم تر از همه، اگر با اشتیاق به علایق آنها بپردازید و برای نگرانی های آنها ارزش قائل شوید، گوشه گیری کودکان شما ازبین می رود و از احساسات خود با شما حرف می زند.
پرستار نوزاد
پرستار بچه
پرستار کودک
پرستار بیمار
پرستار سالمند