استار وارز جدای آمیزه‌ای تحسین‌برانگیز از برخی از محبوب‌ترین ژانر‌های سال‌های اخیر است و در عین حال ابایی از این ندارد که با دستکاری فرمول‌های پیشین، استانداردهایی مخصوص به خود به وجود آورد و ماهیتی جداگانه از سولز-لایک‌ها و مترویدوانیاهای رایج داشته باشد. البته اینکه ابداعات جدید تماماً موفقیت‌آمیز بوده‌اند یا خیر بحث دیگری است که تا پایان این بررسی تشریح‌شان خواهم کرد.
داستان Star Wars Jedi: Fallen Order به شکلی ناگهانی و در دورانی آغاز می‌شود که امپراتوری بر تمام کهکشان فائق آمده، انجمن جدای‌ها را از بین برده و به نظر می‌رسد دیگر هیچ جدایی باقی نمانده؛ یا اگر هم باقی مانده باشد در خفا گذران زندگی می‌کند. کَل (Cal)، شخصیت اصلی بازی یکی از همین افراد است. او البته هیچوقت به مقام جدای بودن نرسیده و پَدَوانی بیش نیست، اما جزو افراد مستعد استفاده از نیرو (یا فورس) به حساب می‌رود.
ماجرا از جایی آغاز می‌شود که هنگام بروز یک حادثه، کل از نیرو برای نجات جان یکی از دوستانش استفاده می‌کند و با توجه به ممنوعیت استفاده از نیرو، توجه امپراتوری و مفتش عقایدی به نام «خواهر دوم» به او جلب می‌شود. بعد از کشمکشی نسبتاً طولانی و تلاش مداوم برای فرار از دست امپراتوری، کل در نهایت توسط دو نفر نجات داده می‌شود که خواهان احیای انجمن جدای‌ها و شکست امپراتوری هستند.
از آن‌جایی که داستان بازی کاملاً اورجینال است و حتی آنقدر جاه‌طلبانه نوشته شده که عناصری را خود به جهان عظیم جنگ‌های ستاره‌ای اضافه می‌کند، بیش از این نیازی به توضیح داستان نمی‌بینم و بهتر است که خودتان اتفاقات بازی را تجربه کنید. نکته‌ای که اما اشاره به آن ضروریست اینکه نویسندگان بازی از وظیفه دشواری که بر دوششان بوده برآمده‌اند و به‌هیچ‌وجه با اقتباس داستانی بی‌ارزشی طرف حساب نیستیم.
داستان بازی از ابتدا تا انتها مسیر درستی را طی می‌کند و علی‌رغم پیچیدگی‌هایی که عناصر از پیش تثبیت شده استار وارز به وجود آورده‌اند، شالوده کلی کاملاً ساده و قابل فهم باقی مانده و حتی نیازی نیست پیش از تجربه بازی آشنایی چندانی با جنگ‌های ستاره‌ای داشته باشید؛ شاید بهتر باشد که فقط اندکی درباره جدای‌ها، امپراتوری، نیرو و ووکی‌ها مطالعه کنید و فراتر از این، نیازی به دانش بیشتر نیست.